- ayrılıqda
- нареч. в отдельности, как таковой(-ая, -ое). Ayrılıqda götürək возьмём в отдельности
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ayrılıqda
Смотреть что такое "ayrılıqda" в других словарях:
ayrılıqda — z. 1. Ayrı olaraq, ayrıca. Məktəblərdə oğlanlarla qızların ayrılıqda təhsil almaları göstərdi ki, bu təhsil sistemi özünü doğrultmur. Az. qad. 2. Təklikdə, xüsusilikdə; xəlvəti. Bu sirri sənə ayrılıqda deyərəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tək-tək — sif. və zərf 1. Birbəbir, bir bir, ayrı ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək tək salam verməyə başladı. S. Rəh.. 2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək tək. S. V.. <Coğrafiya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hər — f. 1) toplunun ayrılıqda bir fərdi; 2) həmcins üzvlü cümlələrdə bölgü bildirir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müfrədat — ə. «müfrəd» c. 1) sadə, bəsit şeylər; 2) toplu şeylər haqqında ayrı ayrılıqda verilən izahat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ədat — ə. 1) alət, avadanlıq, ləvazimat; 2) qrammatikada: ayrılıqda mənası olmayan, lakin başqa sözlərlə işləndikdə məna verən nitq hissəsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir-bir — z. 1. Tək tək, ayrı ayrılıqda. <Süleyman:> De, bir bir söylə, qulaq asım. Ü. H.. Anası da oğlu qazan yollara bir bir bələd oldu. Ə. H.. Konsul onları <siyahıları> bir bir alıb, öz katibinə verir. . . M. S. O.. 2. Bir birinin ardınca,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çökmək — f. 1. Durduğu yerdən aşağı enmək, çuxura düşmək. Binanın divarı çökmüşdür. Asfalt çökmüşdür. // Aşağı enmək, dibinə oturmaq (mayenin içərisində olan toz, qum və s.). 2. Çömbəlib birdən birə oturmaq. Yerə çökmək. Dizi üstə çökmək. – İmamverdi baba … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərdi — sif. <ər.> 1. Yalnız bir fərdə (şəxsə) xas olub onu başqalarından fərqləndirən; şəxsi. Fərdi üslub. 2. Xüsusi istifadədə olan; ümumi olmayan; şəxsi. Fərdi avtomaşın. Fərdi təsərrüfat. Fərdi həyətyanı sahə. 3. Kollektiv tərəfindən deyil,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərə — əvəz. Toplu halında olan adamlardan hər biri; hər kəs. Hərə bir söz deyir. Hərə bir tərəfə getdi. Hərənin öz fikri var. – Qayadibi kəndinin əhalisi durub hərə öz işinə getdi. . S. S. A.. Hərə bir iş görürdü: bir yanda xəmir yoğrulur, bir yanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
